1.2 Geçmişten Günümüze Personel Seçimi ve Testlerin Kullanımı

1.2 Geçmişten Günümüze Personel Seçimi ve Testlerin Kullanımı 

  

İnsanların vasıflarına uygun işlere seçilmesini; tarihin her devrinde görmek mümkündür.  Taş devrinde insanlar taştan yaptıkları savunma malzemelerini başlangıçta elle, sonrasında sapana benzer bir düzenekle düşmanlarına atıyorlardı.  Taşı elle daha uzun mesafeye fırlatanlar iyi bir savaşçı olarak kabul görüyordu. 

Maden devrine geçildiğinde madende çalıştırılan esirler üç gruba ayrıldı.  Çok kuvvetli yetişkin erkekler sahip oldukları kol kuvveti nedeniyle kayaları kırma, elle kaldırma ve katranlama işlerinde çalışıyorlardı.  Çocuklara küçük maden parçalarını toplayıp sepete doldurma ve dar, baca şeklindeki gibi açılmış yollardan bu sepetleri çıkarma görevi veriliyordu.  Kadınlar ve yaşlı erkekler ise ellerinin kuvvetli olması nedeniyle, çocukların dışarı çıkardıkları madeni elle ufalama işini yapıyorlardı.  Örneğin cam, bir tesadüf sonucu Phoenician sahilinde bulunduktan sonra, bu nadide maddeden kıymetli parçalar yapmak için hamuru bir boru yardımıyla üfleyerek şişirebilenler daha çok önem kazanarak diğer insanlardan ayırt edilmişlerdir. 

Yönetim biliminin başlangıcından itibaren işletmeler insan gücünün önemi kavranmıştır. 1950’li yıllardan sonra müteşebbis olarak düşünülen insanın yanı sıra, üretken olarak kendisine verilen işi rasyonel biçimde yapacak işgören ile; işletmenin değişik kademelerinde yer alan ve yönetim fonksiyonunu üstlenen çalışanların önemi de kavranmaya başlanmıştır.  Yine bu dönem içinde, daha önceki dönemlerde önem sırasında göre sermaye, müteşebbis, insan, tabiat olarak sıralanan dört temel girdinin bu sıralanışı da değişmiş bir çok işletmede ve ülkede müşteşebbis, insan, tabiat, sermaye şeklinde sıralanmaya başlanmıştır.  İşletmeler küçükten büyüğe doğru gelişme gösterdikçe yöneticinin ilgi alanı içerisinde insan faktörünün önemi artmaktadır.

Bir zamanlar basit bir üretim girdisi olarak düşünülen, kendisine verilen işi yapma zorunluluğu olduğu varsayılan, bu ve benzeri nedenlerle bir makine dişlisine benzetilen insan, günümüzde kilit faktör olarak düşünülmeye başlanmıştır.

KAYNAK: ELEMAN SEÇİMİ, Prof. Dr. Nursel Telman ve İlknur Ö. Türetgen